Dziś opowiemy Wam o roślinach inwazyjnych, które szybko rozprzestrzeniając się, wypierają gatunki rodzime. Rośliny inwazyjne zaburzają równowagę w przyrodzie. Bioróżnorodność tworząca nasze naturalne środowisko to wielka wartość. Poszczególne gatunki roślin wzajemnie się uzupełniają, zapewniając odpowiednie warunki do życia dla nas i innych żywych istot. Czasami jednak zdarza się, że ta krucha równowaga zostaje zakłócona przez pojawienie się obcego gatunku rośliny inwazyjnej, która w naturalnym środowisku może narobić wiele szkód.
Dlatego stworzono listę szczególnie niebezpiecznych roślin inwazyjnych (Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 9 września 2011 r. Dz. U. 2011 nr 210 poz. 1260), których pod żadnym pozorem nie wolno wprowadzać do środowiska naturalnego.
Poznajcie najgroźniejsze rośliny inwazyjne.
Barszcz Sosnowskiego (łac. Heracleum Sosnowski) – to numer jeden wśród roślin inwazyjnych. Jest nie tylko ekspansywna, ale i niebezpieczna dla zdrowia. Posiada znaczną zawartość związków kumarynowych, powodujących poparzenia i alergie. Szczególnie toksyczny jest w słoneczne dni.
https://commons.m.wikimedia.org/wiki/File:Barszcz_Sosnowskiego_04.jpg
Rdestowiec ostrokończysty (łac. Fallopia Japonia) – to bylina osiągająca 2-3 m wysokości. Spotykana na nieużytkach, działkach ROD, brzegach rzek, na polach i w ogrodach. Jeśli pozwoli się jej rozrosnąć, może zagłuszyć wszystkie gatunki znajdujące się w pobliżu. Roślina nie stanowi dla nas bezpośredniego zagrożenia, ale ze względu na duże rozmiary, bardzo silny i głęboki system korzeniowy oraz szybkie rozrastanie się, łatwo wypiera rodzime gatunki roślin, a jego podziemne kłącza potrafią nawet uszkodzić budynki, chodniki, asfalt.
https://commons.wikimedia.org/wiki/File:Reynoutria_japonica_in_Brastad_1.jpg
Nawłoć kanadyjska (łac. Solidago canadensis) – to pięknie kwitnąca bylina pochodząca z Ameryki Północnej. W Europie jest znana od XVII wieku. Zwykle porasta łąki i nieużytki, zagłuszając i wypierając rodzime gatunki.
https://www.flickr.com/photos/macleaygrassman/16164376866/
Czeremcha amerykańska (łac. Prunus serotina) – jej smaczne owoce znajdują wielu zwolenników wśród smakoszy. Niestety, roślina bardzo szybko i łatwo się rozmnaża, wypiera naturalne gatunki i utrudnia odnowę lasu oraz drzewostanu.
Kolczurka klapowana (łac. Echinocystis lobata) – niewinnie wygląda i jest uprawiana czasem w ogrodach. To delikatne pnącze ma wielka siłę i kiedy wymsknie się spod kontroli, potrafi szybko opanować tereny w pobliżu naturalnych zbiorników wodnych, obrastając i zagłuszając inne rośliny.
Sumak octowiec (łac. Rhys typhina) – nazywany „zemstą sąsiada”, rozmnaża się niezwykle szybko, m.in. za sprawą licznie wytwarzanych odrostów korzeniowych;
Słonecznik bulwiasty, czyli topinambur (łac. Helianthus tuberosus) – uprawa wymaga zastosowania barier korzeniowych;
https://commons.wikimedia.org/wiki/File:Helianthus_tuberosus_kz6.jpg
Trojeść amerykańska (łac. Asclepias syriaca) – jest piękna i pożyteczna, niestety niebywale ekspansywna. W Polsce jej sadzenie w ogrodzie jest nielegalne i grozi karami;
Niecierpek gruczołowaty (łac, Impatiensglandulifera) – ma ładne kwiaty o nieprzyjemnym zapachu. Produkuje ogromne ilości nasion i rozsiewa się w zastraszającym tempie. Uprawa jest zabroniona.
Bożodrzew gruczołowaty (łac. Ailanthus altissima) – dzięki ciekawym liściom, kwiatom i owocom, bożodrzew byłby idealną rośliną dekoracyjną, gdyby nie to, że wypuszcza do gleby substancję blokującą rozwój korzeni innych gatunków. Korzenie bożodrzewu są tak silne, że mogą uszkadzać fundamenty budynków;
Autorka tekstu: Jolanta Rupiewicz